Esta Noche Te Cuento. Concurso de relatos cortos

Single Blog Title

This is a single blog caption

73. En sueños te invento un día más… (Gemma Llauradó)

Llevo pensando desde ayer que hoy justamente hace dos meses que te marchaste para no volver. Y a ratos parece que siento más tu ausencia, porque dónde antes había calor, ahora sólo queda un frío sostenido. Nos separa una gran distancia, no sólo por los días transcurridos, sino por la irremediable ausencia… Y sólo tu recuerdo llena ese interminable vacío.

Intento que esos recuerdos tan nuestros que despierto y rescato de mi memoria sean lo mejor de mis horas, de mi día… mi única compañía. Esa que no quiero perder porque me reconforta y me alienta a seguir adelante… Me ayuda a despertar cada día, a trabajar, a sonreír, a llorar, en definitiva, a ser yo misma, a vivir sin tu presencia. Pero no quiero llorar porque no te hace regresar junto a mí. Las lágrimas derramadas no sirven para cambiar la realidad ni te devuelven a la vida… Sólo los recuerdos reemplazan tu falta. Y si en algún momento no los encuentro, los invento porque anhelo tu regreso, ese que no es posible…

4 Responses

  1. MIRTA ESTER Calabrese De Luca

    Precioso relato, un modo perfecto de expresar esa ausencia sin remedio. Te felicito.

  2. Rosa M Rosàs

    Amb quin llenguatge més planer has convertit moments tan importants, bonics, absència,…. l’escrit és preciós, tant de bo puguis tirar endavant com fins ara estàs fent. Ha de ser molt dolorós. Poc a pocel dolor hi serà però amb menys intensitat. Tira endavant com ell voldria. Petó molt fort